Seizoen 2012 - 2013
KWAVO - Prefaxis Menen B
Na de nederlaag op Roeselare was het uitkijken hoe Kwavo zich zou herpakken in de tweede thuiswedstrijd van het seizoen.
De eerste set holde Kwavo aanvankelijk achter de feiten aan.
Tegen het einde van de set werd het na 23-23 uiteindelijk 23-25 voor de bezoekers.
Set 2 kende opnieuw een spannend verloop maar tegen het einde van de set kon Menen opnieuw het laken naar zich toetrekken.
Set 3 startte in mineur voor Kwavo. Een vroeg opgelopen achterstand, die vooral in de hand gewerkt werd door concentratieverlies ten gevolge van enkele contesteerbare scheidsrechterlijke beslissingen, kon niet meer ongedaan gemaakt worden. 21-25 en een 0-3 nederlaag.
Er zat duidelijk meer in doch op cruciale momenten deden individuele foutjes Kwavo de das om.
Het is duidelijk dat Kwavo week na week zal moeten knokken om de nodige punten te sprokkelen om het behoud te verzekeren.
Volgende zondag om 17 uur : bekerwedstrijd thuis tegen leider Moorslede.
De eerste set holde Kwavo aanvankelijk achter de feiten aan.
Tegen het einde van de set werd het na 23-23 uiteindelijk 23-25 voor de bezoekers.
Set 2 kende opnieuw een spannend verloop maar tegen het einde van de set kon Menen opnieuw het laken naar zich toetrekken.
Set 3 startte in mineur voor Kwavo. Een vroeg opgelopen achterstand, die vooral in de hand gewerkt werd door concentratieverlies ten gevolge van enkele contesteerbare scheidsrechterlijke beslissingen, kon niet meer ongedaan gemaakt worden. 21-25 en een 0-3 nederlaag.
Er zat duidelijk meer in doch op cruciale momenten deden individuele foutjes Kwavo de das om.
Het is duidelijk dat Kwavo week na week zal moeten knokken om de nodige punten te sprokkelen om het behoud te verzekeren.
Volgende zondag om 17 uur : bekerwedstrijd thuis tegen leider Moorslede.
Knack Roeselare B - KWAVO
Na de goede start in de eerste thuiswedstrijd was het uitkijken hoe Kwavo het zou doen in de eerste uitwedstrijd.
De reservenwedstrijd werd nipt met 2-1 verloren.
In de hoofdwedstrijd werd Kwavo geconfronteerd met een dolenthousiaste jonge tegenstander.
Kwavo kende een totale off-day en de thuisspelers varieerden naar hartelust. Kwavo kon hier zo goed als niets tegen inbrengen.
Enkel in set 2 leek Knack even naar adem te happen maar algauw namen ze de draad weer op. Gevolg: een kurkdroige 3-0 nederlaag voor Kwavo.
Aan de spelers om deze wanpresatie volgende zondag uit te wissen tegen het ook al sterke Prefaxis Menen B.
De reservenwedstrijd werd nipt met 2-1 verloren.
In de hoofdwedstrijd werd Kwavo geconfronteerd met een dolenthousiaste jonge tegenstander.
Kwavo kende een totale off-day en de thuisspelers varieerden naar hartelust. Kwavo kon hier zo goed als niets tegen inbrengen.
Enkel in set 2 leek Knack even naar adem te happen maar algauw namen ze de draad weer op. Gevolg: een kurkdroige 3-0 nederlaag voor Kwavo.
Aan de spelers om deze wanpresatie volgende zondag uit te wissen tegen het ook al sterke Prefaxis Menen B.
KWAVO - Pervol Ruiselede
Na een voorbereiding die niet altijd even vlekkeloos verliep, was het uitkijken naar de eerste wedstrijd van Kwavo in het nieuwe seizoen.
Met een nieuwe outfit diende Kwavo in hun eerste wedstrijd Pervol Ruiselede te bekampen.
In de nieuwe reeks 2e provinciale, waarin enkel de beste ploegen van beide reeksen van vorig seizoen overblijven, ontmoeten we veel nieuwe ploegen.
Zo ook was Ruiselede een onbekende.
Voor de wedstrijd werd door trainer-coach Cardon gevraagd aan de spelers om een extra tandje bij te steken.
De eerste set werd aarzelend gestart. Een vroege achterstand kon niet meer overbrugd worden. 19-25 en meteen 0-1 voor Ruiselede.
In set 2 werden de richtlijnen van de coach nauwgezet opgevolgd en kwam de fighting-spirit boven.
Libero Maarten Verdru veegde de meest onmogelijke ballen van de grond en de aanvallers werkten gretig af. Kwavo won de set met 25-22. ( 1-1 )
In set 3 liep Kwavo opnieuw een achterstand op. Bij 15-20 leek de set naar Ruiselde te gaan. Coach Cardon dropte Gregory Deroubaix in de ploeg en Christophe Bouchaert richtte met zijn services een ware ravage aan in het kamp van de tegenstander. Het wedstrijdbeeld kantelde en Kwavo kwam alsnog 2-1 voor.
In set 4 gingen de Kwavospelers door op hun elan. Een vroege voorsrong werd ei zo na teniet gedaan. Watou kon echter afmaken en met 3-1 werd een eerste overwinning behaald.
In tegenstelling met vorig seizoen een prima start.
De nieuwe spelers hebben zich vlot aangepast. Thomas Dejaeghere debuteerde uitstekend in het midden. Gregory Deroubaix speelde een cruciale rol in set 3.
Eigen aan Kwavo werd de overwinning tot in de vroege uurtjes gevierd.
Hopelijk kunnen we met dezelfde ingesteldheid regelmatig een overwinning binnenrijven.
Met een nieuwe outfit diende Kwavo in hun eerste wedstrijd Pervol Ruiselede te bekampen.
In de nieuwe reeks 2e provinciale, waarin enkel de beste ploegen van beide reeksen van vorig seizoen overblijven, ontmoeten we veel nieuwe ploegen.
Zo ook was Ruiselede een onbekende.
Voor de wedstrijd werd door trainer-coach Cardon gevraagd aan de spelers om een extra tandje bij te steken.
De eerste set werd aarzelend gestart. Een vroege achterstand kon niet meer overbrugd worden. 19-25 en meteen 0-1 voor Ruiselede.
In set 2 werden de richtlijnen van de coach nauwgezet opgevolgd en kwam de fighting-spirit boven.
Libero Maarten Verdru veegde de meest onmogelijke ballen van de grond en de aanvallers werkten gretig af. Kwavo won de set met 25-22. ( 1-1 )
In set 3 liep Kwavo opnieuw een achterstand op. Bij 15-20 leek de set naar Ruiselde te gaan. Coach Cardon dropte Gregory Deroubaix in de ploeg en Christophe Bouchaert richtte met zijn services een ware ravage aan in het kamp van de tegenstander. Het wedstrijdbeeld kantelde en Kwavo kwam alsnog 2-1 voor.
In set 4 gingen de Kwavospelers door op hun elan. Een vroege voorsrong werd ei zo na teniet gedaan. Watou kon echter afmaken en met 3-1 werd een eerste overwinning behaald.
In tegenstelling met vorig seizoen een prima start.
De nieuwe spelers hebben zich vlot aangepast. Thomas Dejaeghere debuteerde uitstekend in het midden. Gregory Deroubaix speelde een cruciale rol in set 3.
Eigen aan Kwavo werd de overwinning tot in de vroege uurtjes gevierd.
Hopelijk kunnen we met dezelfde ingesteldheid regelmatig een overwinning binnenrijven.
Seizoen 2011 - 2012
Bavikho - Kwavo 0 - 3
Het wordt stilaan een traditie dat Kwavo elke match met eenandere opstelling
aan de ‘aftrap’ begint. Dit keer kon Vitse, door het ontbreken van Van Coillie,
na een periode van lange afwezigheid en langzame heropbouw voor het eerst terug
aantreden als setter in de hoofdmatch. MaartenVerdru was ook niet present zodat
Halsberghe ingeschakeld werd als libero. Het traditionele middencompartiment, dat
sinds medio december niet meer aangetreden had , was eindelijk terug op
post. Karel en Peter Verdru mochten dusin het midden postvatten. De hoekspelers
bleven ongewijzigd: Bouchaert opopposite en Merlevede en Wouts op
receptie-hoek.
Het werd een moeizame start voor Kwavo. Afstand nemen vaneen nochtans niet
bijster sterk Bavikhove lukte aanvankelijk niet. Er werd dan ook niet erg
zorgvuldig en met weinig druk in service en aanval gespeeld. Even inhet ritme
komen en een paar punten lang wat doordrukken op het eind van de setvolstond om
een onmondig Bavo helemaal de mond te snoeren: 22-25.
Set twee leverde helaas geen beterschap op. Integendeel. Kwavo kwam zelfs
18-14 achter te staan. Met het povere spel dat geleverd werd, en de onmachtvan
Kwavo om iets te forceren, leek deelverlies dan ook nakend. Bouchaert
kwam evenwel gedecideerd aan opslag en veegde de receptie van Bavikhove op
eenhoopje. Van 18-14 sprong Kwavo naar 18-22. Setter Vitse vond net dan
zijn tweede adem en kon, samen met een schitterend afwerkende Wouts, Kwavo
naar 19-25 en 0-2 leiden.
In de derde set liep het gemakkelijker voor Kwavo. Om onduidelijke redenen
zocht Bavo in service telkens weer met gemakkelijke plaatsballen onze libero op.
Dit leverde hen het tegengestelde op van wat ze verlangden: Kwavo kon vlot
opbouwen, domineren en al snel uitlopen. Het was pas bij 10-18 dat Bavikhove even
onder de druk van Kwavo kon uitkomen en kon milderen tot 14-18. Kwavosloeg
echter terug en via 15-23 en 18-25 werd uiteindelijk gemakkelijkafgewerkt. 0-3
voor Kwavo en 3 belangrijke punten binnen in de strijd om devijfde plaats.
Kwavo Watou - Vt Kortrijk
Kwavo startte met setter Van Coillie, opposite Bouchaert,hoekspelers
Merlevede en Wouts, middenmannen Halsberghe en P. Verdru, en liberoM. Verdru. K.
Verdru kwam in.
Een onstabiel Kwavo had in de eerste set de handen vol aaneen verrassend
sterk Kortrijk. Weinig opslagdruk en een moeizame opbouw verhinderdenKwavo om
zijn stempel op de wedstrijd te drukken. Niet onlogisch 20-25 verliesin set één.
In set twee trad duidelijk een zelfverzekerder Kwavo aan. Degekende
dominantie aan de service, in de opbouw en aan het net werd hervonden.Kortrijk
vond geen antwoord en ging met 25-15 de boot.
Set drie bouwde voort op het elan van de vorige set. Ookhier al bij al
gemakkelijke 25-18 winst, evenwel zonder al te veel teovertuigen.
Helaas bleek dat gebrek aan overtuiging in set vier. Kwavokon geen afstand
meer nemen en bleef noodgedwongen gelijke tred houden eensterker acterend
Kortrijk, dat duidelijk zijn tweede adem gevonden had. Bij18-19 stokte echter
alles bij Kwavo: de afwerking faalde en van een receptiewas nauwelijks nog
sprake. In een oogwenk stond dan ook de 18-25 op het bord.
Set vijf was er weer zo één om op het puntje van je stoel tezitten. Kortrijk
dat voorkomt. Kwavo dat terugvechten dat na een 13-13 doortwee ongelukkige
ballen de duimen moet leggen.13-15 en dus 2-3 verlies.
Duur puntenverlies dus in de strijd om de vijfde plaatstegen rechtstreeks
concurrent Kortrijk. Kwavo kan wel een punt uitlopen opIngelmunster, maar ziet
Kortrijk naderen in plaats van hen op eenquasi-onoverbrugbare afstand te
plaatsen. Het wordt met andere woorden knokkentot het eind van het seizoen voor
het een verlengd verblijf in tweedeprovinciale. Spanning gegarandeerd!
Merlevede en Wouts, middenmannen Halsberghe en P. Verdru, en liberoM. Verdru. K.
Verdru kwam in.
Een onstabiel Kwavo had in de eerste set de handen vol aaneen verrassend
sterk Kortrijk. Weinig opslagdruk en een moeizame opbouw verhinderdenKwavo om
zijn stempel op de wedstrijd te drukken. Niet onlogisch 20-25 verliesin set één.
In set twee trad duidelijk een zelfverzekerder Kwavo aan. Degekende
dominantie aan de service, in de opbouw en aan het net werd hervonden.Kortrijk
vond geen antwoord en ging met 25-15 de boot.
Set drie bouwde voort op het elan van de vorige set. Ookhier al bij al
gemakkelijke 25-18 winst, evenwel zonder al te veel teovertuigen.
Helaas bleek dat gebrek aan overtuiging in set vier. Kwavokon geen afstand
meer nemen en bleef noodgedwongen gelijke tred houden eensterker acterend
Kortrijk, dat duidelijk zijn tweede adem gevonden had. Bij18-19 stokte echter
alles bij Kwavo: de afwerking faalde en van een receptiewas nauwelijks nog
sprake. In een oogwenk stond dan ook de 18-25 op het bord.
Set vijf was er weer zo één om op het puntje van je stoel tezitten. Kortrijk
dat voorkomt. Kwavo dat terugvechten dat na een 13-13 doortwee ongelukkige
ballen de duimen moet leggen.13-15 en dus 2-3 verlies.
Duur puntenverlies dus in de strijd om de vijfde plaatstegen rechtstreeks
concurrent Kortrijk. Kwavo kan wel een punt uitlopen opIngelmunster, maar ziet
Kortrijk naderen in plaats van hen op eenquasi-onoverbrugbare afstand te
plaatsen. Het wordt met andere woorden knokkentot het eind van het seizoen voor
het een verlengd verblijf in tweedeprovinciale. Spanning gegarandeerd!
Ingelmunster-Kwavo: 1-3
Tegen Ingelmunster stond de vijfde plaats in het klassement ophet spel.
Ook deze week echter was Kwavo niet voltallig. In vergelijking metverleden week
ontbrak in het midden ontbrak Mille. Hij werd vervangen door dewederoptredende
Peter Verdru. Voor het overige werden de posities ingevuldzoals de voorgaande
matchen: op de hoeken Merlevede en Wouts, setter VanCoillie, opposite Bouchaert,
libero Maarten Verdru en in het midden Halsberghe.
De eerste set startte Kwavo goed: een stevige opslag,degelijke receptie en
vlotte afwerking in aanval. Het vlotte zoals het moest,ondanks het felle verweer
van de tegenstander, en Kwavo kon gestaag uitlopen.18-25 was een logische
uitslag van een eerste set waarin Kwavo de bovenhandhad.
Wie echter gedacht had dat het zo verder zou gaan, vergisttezich lelijk.
Kwavo begon slordiger te spelen en allerlei foutjes te maken. Ietswat blijkbaar
niet mag tegen dit Ingelmunster. De gedreven thuisploeg kwamhelemaal terug in
match en legde Kwavo het vuur aan de schenen. Meer zelfs.Vanaf het begin van set
twee tot het eind van de match stond Ingelmunster bijnavoortdurend op
voorsprong. De Watounaars moesten zich weren als duivels in eenwijwatervat om de
aansluiting te behouden.
In set twee keek Kwavo in een mum van tijd aan tegen een 7-3achterstand.
Vanaf dan was het heel de tijd op achtervolgen aangewezen. Dekloof dichten was
echter geen sinecure want aan de overkant van het net stondeen sterke Callens,
bijgestaan door listig spelende ploegmakkers. Kwavo had hetbijzonder moeilijk om
een antwoord te vinden op de vele dropballen en deblok-outs. De blauwwitten
lieten zich niet uit het lood slaan en bleven dapperstrijden. Ze bleven echter
hangen op een achterstand van 2, 3 punten. Bij 21-19probeerde coach Cardon de
bakens te verzetten door Boedts in te brengen alsblokversterking. Het tij leek
wel even te keren maar finaal moest Kwavo tochmet het kleinste verschil de
duimen leggen: 25-23.
Set drie startte jammer genoeg op dezelfde wijze als settwee: een vroeg
achterstand en voortdurend achtervolgen. In tegenstelling totde vorige beurt kon
Kwavo echter niet blijven volgen in het spoor van Smashing.De thuisploeg diepte
langzaam maar zeker de kloof uit. Midden de set stond het17-12 in het voordeel
van Ingelmunster. Set gespeeld denkt een mens dan aleens. Gelukkig hervond Kwavo
net op tijd zijn sterke service: Halsberghe kon meteen opslagreeks de kloof
dichten tot 17-17; Bouchaert en Wouts namen daarnaover met strakke opzetten die
de opbouw van de tegenstander bemoeilijkten. Smashingliet zich echter niet doen
en beet zich vast in het spoor van Kwavo. Vanaf danging het puntje per puntje
vooruit: in bloedstollende balwisselingen en rally’swerden grootse acties
afgewisseld met jammerlijke missers; maar wat er ookgebeurde, beide ploegen
losten elkaar van geen vin. Op een diefje kwam Kwavoechter op setbal. De eerste
was gelukkig direct de goede: 26-28 en 1-2 in hetvoordeel van Kwavo. Een grote
zucht van opluchting werd geslaakt door spelersen supporters. Wat een spanning!
Wat een suspens!
In de vierde set was het eindelijk gedaan met dehorrorscenario’s. De ploegen
hielden elkaar aanvankelijk in evenwicht, maarKwavo speelde duidelijk met meer
overtuiging dan in de vorige set en het wasSmashing aan te zien dat er
vermoeidheid en wrevel in de rangen sloop. Kwavoliet hier en daar nog wat steken
vallen in receptie en verdediging. Toch kreeg setterVan Coillie meer ademruimte
dan in de vorige sets; dat hij zijn aanvallers daardoorbeter kon bedienen, bleek
duidelijk uit de fraaie afwerking: we herinneren ons mooieaanvallen van
Merlevede en Halsberghe, en een enig mooi dropballetje vanBouchaert; maar vooral
Verdru en Wouts zorgden voor de nodige punten.Gemakkelijk was het ook in set
vier niet, maar het ging toch net iets vlotterdan in de voorgaande sets. Zoals
in set drie was het ook in set vier Bouchaertdie de laatste service mocht geven:
ook ditmaal was de eerste de goede. 22-25en 1-3 winst voor Kwavo!
Het was
zeker niet de meest hoogstaande matchvan Kwavo, maar zonder twijfel de
spannendste! Een ware thriller waarbij dekansen vaak wisselden en Ingelmunster
vaak de bovenhand leek te halen. Tochtrok Kwavo aan het langste eind door zijn
positieve ingesteldheid en zijnonverdroten strijdlust. Chapeau en proficiat aan
al de spelers. Dank ook aan devele, enthousiaste supporters. Zij hebben ons mee
naar de overwinninggeschreeuwd in wat zeker een van de hardst bevochten matchen
van het seizoenwas.
Tegen Ingelmunster stond de vijfde plaats in het klassement ophet spel.
Ook deze week echter was Kwavo niet voltallig. In vergelijking metverleden week
ontbrak in het midden ontbrak Mille. Hij werd vervangen door dewederoptredende
Peter Verdru. Voor het overige werden de posities ingevuldzoals de voorgaande
matchen: op de hoeken Merlevede en Wouts, setter VanCoillie, opposite Bouchaert,
libero Maarten Verdru en in het midden Halsberghe.
De eerste set startte Kwavo goed: een stevige opslag,degelijke receptie en
vlotte afwerking in aanval. Het vlotte zoals het moest,ondanks het felle verweer
van de tegenstander, en Kwavo kon gestaag uitlopen.18-25 was een logische
uitslag van een eerste set waarin Kwavo de bovenhandhad.
Wie echter gedacht had dat het zo verder zou gaan, vergisttezich lelijk.
Kwavo begon slordiger te spelen en allerlei foutjes te maken. Ietswat blijkbaar
niet mag tegen dit Ingelmunster. De gedreven thuisploeg kwamhelemaal terug in
match en legde Kwavo het vuur aan de schenen. Meer zelfs.Vanaf het begin van set
twee tot het eind van de match stond Ingelmunster bijnavoortdurend op
voorsprong. De Watounaars moesten zich weren als duivels in eenwijwatervat om de
aansluiting te behouden.
In set twee keek Kwavo in een mum van tijd aan tegen een 7-3achterstand.
Vanaf dan was het heel de tijd op achtervolgen aangewezen. Dekloof dichten was
echter geen sinecure want aan de overkant van het net stondeen sterke Callens,
bijgestaan door listig spelende ploegmakkers. Kwavo had hetbijzonder moeilijk om
een antwoord te vinden op de vele dropballen en deblok-outs. De blauwwitten
lieten zich niet uit het lood slaan en bleven dapperstrijden. Ze bleven echter
hangen op een achterstand van 2, 3 punten. Bij 21-19probeerde coach Cardon de
bakens te verzetten door Boedts in te brengen alsblokversterking. Het tij leek
wel even te keren maar finaal moest Kwavo tochmet het kleinste verschil de
duimen leggen: 25-23.
Set drie startte jammer genoeg op dezelfde wijze als settwee: een vroeg
achterstand en voortdurend achtervolgen. In tegenstelling totde vorige beurt kon
Kwavo echter niet blijven volgen in het spoor van Smashing.De thuisploeg diepte
langzaam maar zeker de kloof uit. Midden de set stond het17-12 in het voordeel
van Ingelmunster. Set gespeeld denkt een mens dan aleens. Gelukkig hervond Kwavo
net op tijd zijn sterke service: Halsberghe kon meteen opslagreeks de kloof
dichten tot 17-17; Bouchaert en Wouts namen daarnaover met strakke opzetten die
de opbouw van de tegenstander bemoeilijkten. Smashingliet zich echter niet doen
en beet zich vast in het spoor van Kwavo. Vanaf danging het puntje per puntje
vooruit: in bloedstollende balwisselingen en rally’swerden grootse acties
afgewisseld met jammerlijke missers; maar wat er ookgebeurde, beide ploegen
losten elkaar van geen vin. Op een diefje kwam Kwavoechter op setbal. De eerste
was gelukkig direct de goede: 26-28 en 1-2 in hetvoordeel van Kwavo. Een grote
zucht van opluchting werd geslaakt door spelersen supporters. Wat een spanning!
Wat een suspens!
In de vierde set was het eindelijk gedaan met dehorrorscenario’s. De ploegen
hielden elkaar aanvankelijk in evenwicht, maarKwavo speelde duidelijk met meer
overtuiging dan in de vorige set en het wasSmashing aan te zien dat er
vermoeidheid en wrevel in de rangen sloop. Kwavoliet hier en daar nog wat steken
vallen in receptie en verdediging. Toch kreeg setterVan Coillie meer ademruimte
dan in de vorige sets; dat hij zijn aanvallers daardoorbeter kon bedienen, bleek
duidelijk uit de fraaie afwerking: we herinneren ons mooieaanvallen van
Merlevede en Halsberghe, en een enig mooi dropballetje vanBouchaert; maar vooral
Verdru en Wouts zorgden voor de nodige punten.Gemakkelijk was het ook in set
vier niet, maar het ging toch net iets vlotterdan in de voorgaande sets. Zoals
in set drie was het ook in set vier Bouchaertdie de laatste service mocht geven:
ook ditmaal was de eerste de goede. 22-25en 1-3 winst voor Kwavo!
Het was
zeker niet de meest hoogstaande matchvan Kwavo, maar zonder twijfel de
spannendste! Een ware thriller waarbij dekansen vaak wisselden en Ingelmunster
vaak de bovenhand leek te halen. Tochtrok Kwavo aan het langste eind door zijn
positieve ingesteldheid en zijnonverdroten strijdlust. Chapeau en proficiat aan
al de spelers. Dank ook aan devele, enthousiaste supporters. Zij hebben ons mee
naar de overwinninggeschreeuwd in wat zeker een van de hardst bevochten matchen
van het seizoenwas.
verslag van site roepovo!!!!!!!!
Kwavo - Roepovo Poperinge 3 - 1
De reservenmatch begon onder een goed gesternte. Setter Julian liet zich gelden
als motor van de ploeg en maakte op gezette tijden zijn puntje met door zijn
vader geapprecieerde ballen uit de tweede hand (4-6 ; 5-12). Ondertussen gaf
Arne van 5-7 tot 5-18 een demonstratie van wat gericht serveerwerk kan
aanrichten. Hij had zich scorend ook al in de kijker gespeeld en in het
achterveld was hij steeds bij de pinken. Een trefzekere Joren imponeerde op de
hoek en leidde groenwit naar eerste deelwinst (14-25). Via een deugdoend blok
zorgden de gebroeders D’Hooghe voor een snelle 3-0 in set 2. We hadden het
vervolgens wel lastig met Riks opslagen en dat maakte dat Kwavo snel de kloof
dichtte. We gingen de rust in met een 8-6 achterstand en gelukkig brak Thomas
de ban toen hij bij 12-6 een overkomende bal rechtstreeks in het thuiskamp
nagelde. Er werd verder aan Kwavo’s voorsprong geknabbeld toen Gilles aan serve
bleef tot 12-11. Jorens blok maakte zelfs dat we aan de rust 15-16 voor kwamen
en Steven etaleerde zijn dominantie in het midden toen hij genadeloos slechte
thuisrecepties in één tijd afstrafte (15-18). Kwavo loste echter de rol niet en
bij 19-19 was er een superieure Joren nodig die met een spike op de 2, een ace
en een service-winner, de definitieve kloof sloeg. Een resem fouten van de
thuisploeg zorgden voor 2de Roepovo-deelwinst: 20-25. Tot aan 13-12 stonden we
in de slotset op achterstand toen Arne ons naar matchbal serveerde. Gelukkig
miste hij toen zijn opslag wat ons een traktaat oplevert maar even gelukkig kon
Joren daarop de boel nog redden waardoor de reserven met 3-0 de match
binnenhaalden.
De hoofdpartij was niet je dat. Minder goed receptiewerk lag
aan de basis van een vroege 8-3 en door onmondigheid in de aanval kwam Kwavo in
een ijltempo 11-4 voor. Steven bracht ons met goed opslagwerk tot 11-8
dichterbij, maar de thuisploeg kon opnieuw uitlopen tot 16-10. Door een paar
betere acties in het blok door Johny (20-15) en Tom (22-18) kwamen we nog
opzetten, maar het olijke arbitrale duo zette een domper op de groenwitte
opgang door een aanval buiten de antenne binnen te geven. Het was niet hun
eerste klunzigheid. Nu, de beste ploeg won de eerste set en daar kon het blok
van de ingevallen Thomas en de hoekaanval van Dylan niets meer aan verhelpen:
25-21. In set 2 was er beterschap bij de groenwitten: zonder libero hielden
beide middenmannen receptioneel stand en Johny kwam op dreef. Floris
neutraliseerde de 8-6 achterstand met een verrassende legbal onmiddellijk
gevolgd door een ace. Bij 10-10 scoorde Tom drie maal op rij met een
middenaanval, een pipe en een opslagwinner. Toch bleef de thuisploeg overeind
en hadden we bij 15-15 een stevig blok van Steven, een winnende service van
Johny en een 3-meteraanval van Gilles nodig om 15-19 uit te lopen.
Gelegenheidslibero Arne kwam in om de bakens in het achterveld recht te houden
en deed dat met verve. In de slotfase van de set liet Bruno van zich spreken
met stevige hoekaanvallen op de 4 (16-20 ; 16-22) en mocht hij bovendien nog
eens de setbal afronden: 18-25.
Na een mindere start in de herneming leken
alle kansen voor groenwit nog gaaf toen Tom zelf de pas overnam om broer Gilles
op de 2 te bedienen: 8-10. We maakten echter wat te veel persoonlijke fouten en
Kwavo kwam opnieuw voor (17-15). Er werd nu stevig voor elk punt geknokt in een
ongemeen spannende eindstrijd. Dit leidde ons naar 21-21. Net op dat cruciaal
moment ging de bezoekende aanval in de fout en zag Roepovo de set aan zijn neus
voorbij gaan. In set 4 zat Roepovo meteen terug in het verweer en kon bijbenen
bij 6-6, maar moest onmiddelllijk weer de thuisploeg laten gaan. Bij 10-6 kwam
Joren in en scoorde meteen twee maal op rij. Het leek erop dat hij de match
ging doen kantelen toen hij ongelukkig neerkwam en zijn vinger de verkeerde
kant uitwees. Kloteweekend voor de anders ook al zwaar gehavende student want
hij werd meteen afgevoerd naar de spoeddienst. Een aangeslagen Roepovo bakte er
niet veel meer van en met een zware 25-16 was de groenwitte deconfiture een
feit.
als motor van de ploeg en maakte op gezette tijden zijn puntje met door zijn
vader geapprecieerde ballen uit de tweede hand (4-6 ; 5-12). Ondertussen gaf
Arne van 5-7 tot 5-18 een demonstratie van wat gericht serveerwerk kan
aanrichten. Hij had zich scorend ook al in de kijker gespeeld en in het
achterveld was hij steeds bij de pinken. Een trefzekere Joren imponeerde op de
hoek en leidde groenwit naar eerste deelwinst (14-25). Via een deugdoend blok
zorgden de gebroeders D’Hooghe voor een snelle 3-0 in set 2. We hadden het
vervolgens wel lastig met Riks opslagen en dat maakte dat Kwavo snel de kloof
dichtte. We gingen de rust in met een 8-6 achterstand en gelukkig brak Thomas
de ban toen hij bij 12-6 een overkomende bal rechtstreeks in het thuiskamp
nagelde. Er werd verder aan Kwavo’s voorsprong geknabbeld toen Gilles aan serve
bleef tot 12-11. Jorens blok maakte zelfs dat we aan de rust 15-16 voor kwamen
en Steven etaleerde zijn dominantie in het midden toen hij genadeloos slechte
thuisrecepties in één tijd afstrafte (15-18). Kwavo loste echter de rol niet en
bij 19-19 was er een superieure Joren nodig die met een spike op de 2, een ace
en een service-winner, de definitieve kloof sloeg. Een resem fouten van de
thuisploeg zorgden voor 2de Roepovo-deelwinst: 20-25. Tot aan 13-12 stonden we
in de slotset op achterstand toen Arne ons naar matchbal serveerde. Gelukkig
miste hij toen zijn opslag wat ons een traktaat oplevert maar even gelukkig kon
Joren daarop de boel nog redden waardoor de reserven met 3-0 de match
binnenhaalden.
De hoofdpartij was niet je dat. Minder goed receptiewerk lag
aan de basis van een vroege 8-3 en door onmondigheid in de aanval kwam Kwavo in
een ijltempo 11-4 voor. Steven bracht ons met goed opslagwerk tot 11-8
dichterbij, maar de thuisploeg kon opnieuw uitlopen tot 16-10. Door een paar
betere acties in het blok door Johny (20-15) en Tom (22-18) kwamen we nog
opzetten, maar het olijke arbitrale duo zette een domper op de groenwitte
opgang door een aanval buiten de antenne binnen te geven. Het was niet hun
eerste klunzigheid. Nu, de beste ploeg won de eerste set en daar kon het blok
van de ingevallen Thomas en de hoekaanval van Dylan niets meer aan verhelpen:
25-21. In set 2 was er beterschap bij de groenwitten: zonder libero hielden
beide middenmannen receptioneel stand en Johny kwam op dreef. Floris
neutraliseerde de 8-6 achterstand met een verrassende legbal onmiddellijk
gevolgd door een ace. Bij 10-10 scoorde Tom drie maal op rij met een
middenaanval, een pipe en een opslagwinner. Toch bleef de thuisploeg overeind
en hadden we bij 15-15 een stevig blok van Steven, een winnende service van
Johny en een 3-meteraanval van Gilles nodig om 15-19 uit te lopen.
Gelegenheidslibero Arne kwam in om de bakens in het achterveld recht te houden
en deed dat met verve. In de slotfase van de set liet Bruno van zich spreken
met stevige hoekaanvallen op de 4 (16-20 ; 16-22) en mocht hij bovendien nog
eens de setbal afronden: 18-25.
Na een mindere start in de herneming leken
alle kansen voor groenwit nog gaaf toen Tom zelf de pas overnam om broer Gilles
op de 2 te bedienen: 8-10. We maakten echter wat te veel persoonlijke fouten en
Kwavo kwam opnieuw voor (17-15). Er werd nu stevig voor elk punt geknokt in een
ongemeen spannende eindstrijd. Dit leidde ons naar 21-21. Net op dat cruciaal
moment ging de bezoekende aanval in de fout en zag Roepovo de set aan zijn neus
voorbij gaan. In set 4 zat Roepovo meteen terug in het verweer en kon bijbenen
bij 6-6, maar moest onmiddelllijk weer de thuisploeg laten gaan. Bij 10-6 kwam
Joren in en scoorde meteen twee maal op rij. Het leek erop dat hij de match
ging doen kantelen toen hij ongelukkig neerkwam en zijn vinger de verkeerde
kant uitwees. Kloteweekend voor de anders ook al zwaar gehavende student want
hij werd meteen afgevoerd naar de spoeddienst. Een aangeslagen Roepovo bakte er
niet veel meer van en met een zware 25-16 was de groenwitte deconfiture een
feit.
Harelbeke-Kwavo 0-3
Kwavo trad alweer aan met een gewijzigde ploeg: in het midden
kwamen Halsberghe en Mille postvatten; op receptie-hoek stonden Wouts en
Merlevede ; opposite Bouchaert stond in kruis met setter Van Coillie; M. Verdru nam de libero-positie voor zijn rekening.
De openingsmatch van het seizoen indachtig, was het voor allen
toch wat afwachten wat de nieuwe confrontatie met Harelbeke zou opleveren. Al
gauw werd echter duidelijk dat een onmondig AVC geen antwoord kon bieden op de
druk die een rustig en secuur spelend Kwavo ontwikkelde. De opslagdruk die Kwavo
oplegde, ontregelde de Harelbeekse receptie, en daarmede heel hun opbouw,
volkomen. Vooral Van Coillie liet zich in set één opmerken met een opslagbeurt
van maar liefst tien punten. Maar niet alleen in opslag draaide Kwavo zoals het
hoorde: ook aan het net ging het erg gemakkelijk. Halsberghe en Mille konden
simpel blokken op de moeizame aanvallen van de tegenstander. En Wouts en
Merlevede sloegen, waar ze maar wilden, heuse putten in de Harelbeekse bodem.
Men zegt dat de sporthal nu enkele dagen buiten gebruik is wegens de vloerwerken
die deze week nodig zullen zijn. Als de Harelbeekse ballen al eens over het blok
geraakten, dan stonden ook in verdediging Bouchaert en Verdru pal in hun straat.
Geen bal die de grond raakte – althans niet binnen onze lijnen. Maar laat ons
het belangrijkste niet vergeten: Van Coillie stond heerlijk te verdelen. De
passen op zich waren al goed, maar vooral de slimme verdeling zorgde ervoor dat
de aanvallers vrij spel hadden: het Harelbeekse blok wist niet meer waar eerst
te gaan. En zo, waar Kwavo ook aanviel, zelden werden onze spelers met meer dan
een eenmansblok geconfronteerd. Zowel in het midden als op de hoeken vlamden
onze spelers dus naar hartenlust.
De eerste twee sets eindigden, vrij logisch, op 13-25 en 9-25.
Set drie leverde het voorspelde maar blijkbaar onvermijdelijke concentratieverlies op. Talloze receptie- en aanvalsmissers zorgden ervoor dat
de punten ook bij de tegenstander aantikten. Toch was het vooral de veel mindere opslag die het verschil maakte: Kwavo kon nauwelijks nog punten scoren
via de opslag en gaf daarmee ook de Harelbeekse receptie meer ruimte. Gelukkig
voor Kwavo zaten de mannen van Harelbeke al te diep en slaagden zij er niet in
om enige lijn in hun spel te krijgen: ze bleven zelfs de eenvoudigste recepties
missen, en ballen buiten kegelen en in het net slaan. Naar het eind van de set
toe kon Kwavo zich dan eindelijk herpakken en werd er, mede door een invalbeurt
van Wouter Bouts, rustig uitgemaakt tot
19-25.
Een mooie en broodnodige overwinning: zo blijft Kwavo de
aansluiting behouden met de top 5 en worden rechtstreekse concurrenten op
enkele punten gezet. Laat ons verder gaan op de ingeslagen
weg!
Kwavo trad alweer aan met een gewijzigde ploeg: in het midden
kwamen Halsberghe en Mille postvatten; op receptie-hoek stonden Wouts en
Merlevede ; opposite Bouchaert stond in kruis met setter Van Coillie; M. Verdru nam de libero-positie voor zijn rekening.
De openingsmatch van het seizoen indachtig, was het voor allen
toch wat afwachten wat de nieuwe confrontatie met Harelbeke zou opleveren. Al
gauw werd echter duidelijk dat een onmondig AVC geen antwoord kon bieden op de
druk die een rustig en secuur spelend Kwavo ontwikkelde. De opslagdruk die Kwavo
oplegde, ontregelde de Harelbeekse receptie, en daarmede heel hun opbouw,
volkomen. Vooral Van Coillie liet zich in set één opmerken met een opslagbeurt
van maar liefst tien punten. Maar niet alleen in opslag draaide Kwavo zoals het
hoorde: ook aan het net ging het erg gemakkelijk. Halsberghe en Mille konden
simpel blokken op de moeizame aanvallen van de tegenstander. En Wouts en
Merlevede sloegen, waar ze maar wilden, heuse putten in de Harelbeekse bodem.
Men zegt dat de sporthal nu enkele dagen buiten gebruik is wegens de vloerwerken
die deze week nodig zullen zijn. Als de Harelbeekse ballen al eens over het blok
geraakten, dan stonden ook in verdediging Bouchaert en Verdru pal in hun straat.
Geen bal die de grond raakte – althans niet binnen onze lijnen. Maar laat ons
het belangrijkste niet vergeten: Van Coillie stond heerlijk te verdelen. De
passen op zich waren al goed, maar vooral de slimme verdeling zorgde ervoor dat
de aanvallers vrij spel hadden: het Harelbeekse blok wist niet meer waar eerst
te gaan. En zo, waar Kwavo ook aanviel, zelden werden onze spelers met meer dan
een eenmansblok geconfronteerd. Zowel in het midden als op de hoeken vlamden
onze spelers dus naar hartenlust.
De eerste twee sets eindigden, vrij logisch, op 13-25 en 9-25.
Set drie leverde het voorspelde maar blijkbaar onvermijdelijke concentratieverlies op. Talloze receptie- en aanvalsmissers zorgden ervoor dat
de punten ook bij de tegenstander aantikten. Toch was het vooral de veel mindere opslag die het verschil maakte: Kwavo kon nauwelijks nog punten scoren
via de opslag en gaf daarmee ook de Harelbeekse receptie meer ruimte. Gelukkig
voor Kwavo zaten de mannen van Harelbeke al te diep en slaagden zij er niet in
om enige lijn in hun spel te krijgen: ze bleven zelfs de eenvoudigste recepties
missen, en ballen buiten kegelen en in het net slaan. Naar het eind van de set
toe kon Kwavo zich dan eindelijk herpakken en werd er, mede door een invalbeurt
van Wouter Bouts, rustig uitgemaakt tot
19-25.
Een mooie en broodnodige overwinning: zo blijft Kwavo de
aansluiting behouden met de top 5 en worden rechtstreekse concurrenten op
enkele punten gezet. Laat ons verder gaan op de ingeslagen
weg!
Moorslede-Kwavo: 1-3
De
eerste set begon rampzalig voor Kwavo. Niets lukte: onzeker receptie, onzuivere
passing, wankele verdediging, een aanval zonder vertrouwen, een opslag zonder
druk. Niet verbazingwekkend dat Kwavo weggespeeld werd door een – het moet
gezegd – sterk Moorslede. Het was bijna op een vernedering uitgedraaid was daar
niet...
opeens de sterke service van Bouchaert geweest – zonder twijfel de meest
constante speler van de match. Hij wist met een mooie opslagreeks het verlies in
set één te milderen tot ‘slechts’ 25-16.
De langzame wederopstanding die
Bouchaert had ingezet werd verdergezet in set 2. Kwavo hervond zichzelf en
speelde met vertrouwen. Merlevede en Wouts scoorden weer zoals het hoort. Van
Coillie kon goed rondspelen en variëren. Resultaat: 21-25. Kwavo had gelijk
gemaakt: 1-1.
De derde set moest de set van de bevestiging worden. En een
bevestiging werd het! De tegenstander liet zich niet pramen na het voor hen
wellicht verrassende deelverlies en stelde alles in het werk om de derde set
binnen te halen. Zij vonden echter een hevig strijdend Kwavo op hun weg. Het was
een set hard tegen hard. Het was niet altijd het mooiste volleybal, maar het was
zeker wel altijd volleybal met volledige overgave. De set mondde dan ook uit in
een heuse thriller waarbij beide partijen op setbal kwamen. Op 25-27 leek Kwavo
bij een uit-bal al gewonnen te hebben, maar de scheidsrechter gaf een touché
aan. Het duurde dan nog 10 duur bevochten punten, maar uiteindelijk kon Kwavo
aan het langste eind trekken. 1-2!
De tegenstander was duidelijk van zijn
melk. Set 4 stond bij Moorslede voor verwarring en vruchteloze wissels. Kwavo
daarentegen ging door op zijn elan. En hoe! Het vlotte al sinds set twee
behoorlijk goed tussen de passeur en zijn middenmannen; in set 4 bloeide de
relatie echter volledig open: Van Coillie zette telkens heerlijk voor en beide
Verdru’s knalden om beurt de bal in eender welke hoek van het terrein.
Superieur! En dan laten we de tevens feilloze afwerking van onze hoekspelers en
opposite nog onvermeld. Moorslede weerde zich nog als duivels in een
wijwatervat, maar tegen dit Kwavo was niets te beginnen. 20-25 in set 4 en 1-3
winst voor Kwavo.
De
eerste set begon rampzalig voor Kwavo. Niets lukte: onzeker receptie, onzuivere
passing, wankele verdediging, een aanval zonder vertrouwen, een opslag zonder
druk. Niet verbazingwekkend dat Kwavo weggespeeld werd door een – het moet
gezegd – sterk Moorslede. Het was bijna op een vernedering uitgedraaid was daar
niet...
opeens de sterke service van Bouchaert geweest – zonder twijfel de meest
constante speler van de match. Hij wist met een mooie opslagreeks het verlies in
set één te milderen tot ‘slechts’ 25-16.
De langzame wederopstanding die
Bouchaert had ingezet werd verdergezet in set 2. Kwavo hervond zichzelf en
speelde met vertrouwen. Merlevede en Wouts scoorden weer zoals het hoort. Van
Coillie kon goed rondspelen en variëren. Resultaat: 21-25. Kwavo had gelijk
gemaakt: 1-1.
De derde set moest de set van de bevestiging worden. En een
bevestiging werd het! De tegenstander liet zich niet pramen na het voor hen
wellicht verrassende deelverlies en stelde alles in het werk om de derde set
binnen te halen. Zij vonden echter een hevig strijdend Kwavo op hun weg. Het was
een set hard tegen hard. Het was niet altijd het mooiste volleybal, maar het was
zeker wel altijd volleybal met volledige overgave. De set mondde dan ook uit in
een heuse thriller waarbij beide partijen op setbal kwamen. Op 25-27 leek Kwavo
bij een uit-bal al gewonnen te hebben, maar de scheidsrechter gaf een touché
aan. Het duurde dan nog 10 duur bevochten punten, maar uiteindelijk kon Kwavo
aan het langste eind trekken. 1-2!
De tegenstander was duidelijk van zijn
melk. Set 4 stond bij Moorslede voor verwarring en vruchteloze wissels. Kwavo
daarentegen ging door op zijn elan. En hoe! Het vlotte al sinds set twee
behoorlijk goed tussen de passeur en zijn middenmannen; in set 4 bloeide de
relatie echter volledig open: Van Coillie zette telkens heerlijk voor en beide
Verdru’s knalden om beurt de bal in eender welke hoek van het terrein.
Superieur! En dan laten we de tevens feilloze afwerking van onze hoekspelers en
opposite nog onvermeld. Moorslede weerde zich nog als duivels in een
wijwatervat, maar tegen dit Kwavo was niets te beginnen. 20-25 in set 4 en 1-3
winst voor Kwavo.
ARTIKEL UIT HET NIEUWSBLAD VAN
8/12/2011
2DE PROVINCIALE A
Wim Cardon Kwavo Watou
... donderdag
08 december 2011
POPERINGE - Na een wat tegenvallende start lijkt Watou
de jongste weken goed op weg om zich definitief uit de gevarenzone te hijsen.
‘We moesten een nieuwe spelverdeler inpassen en dat loopt niet altijd over
rozen', weet Wim Cardon. ‘Maar na onze winst tegen leider Menen en nadat we de
volgende leider Gits een punt hadden afgepakt, voelde je het geloof in eigen
kunnen zo groeien. Moorslede had thuis nog geen set verloren en, na een zwakke
openingsronde, waren we gewoon de betere. Zeker in de tweede set. De derde was
nog een dubbeltje op zijn kant, maar in de vierde konden we weer onze wil
opleggen.'
8/12/2011
2DE PROVINCIALE A
Wim Cardon Kwavo Watou
... donderdag
08 december 2011
POPERINGE - Na een wat tegenvallende start lijkt Watou
de jongste weken goed op weg om zich definitief uit de gevarenzone te hijsen.
‘We moesten een nieuwe spelverdeler inpassen en dat loopt niet altijd over
rozen', weet Wim Cardon. ‘Maar na onze winst tegen leider Menen en nadat we de
volgende leider Gits een punt hadden afgepakt, voelde je het geloof in eigen
kunnen zo groeien. Moorslede had thuis nog geen set verloren en, na een zwakke
openingsronde, waren we gewoon de betere. Zeker in de tweede set. De derde was
nog een dubbeltje op zijn kant, maar in de vierde konden we weer onze wil
opleggen.'
KWAVO - Bavikhove
Wedtrijdverslag
Kwavo-Bavikhove
3-0 |
Written by Johan Halsberghe
Tuesday, 01 November 2011 14:35
...
Kwavo wist op voorhand dat het een 'nu of nooit'-match was tegen Bavikhove.
Die ploeg had ook nog maar éné match gewonnen. 3 punten binnenhalen betekende
voor de winnaar aansluiting bij de middenmoot van de competitie, voor de
verliezer een verbanning naar de onderste regionen van het klassement. Het moge
duidelijk wezen dat er bij Kwavo een geprikkelde ploeg op het veld kwam. Dit
werd gelukkig al duidelijk vanaf de eerste balwisselingen. Het Kwavo dat we in
de voorbije matchen al op verspreide momenten of - zoals in Kortrijk - in een
deel van de match zagen, stond nu vanaf de eerste momenten op het veld: een
Kwavo dat zijn eigen spel kon ontwikkelen en dat dan ook kon opleggen aan de
tegenstander.
Het was een ogenblikkelijk strak serverend Kwavo dat de
tegenstander vanaf de eerste set onder druk zette. De eerste helft van de set
kon Bavikhove nog enigszins langszij blijven, vooral omdat de mannen van Watou
zelf nog even het ritme moesten vinden. Maar ze vonden het! En vanaf 9-8 begon
Kwavo aan een stelselmatige uitbouw van een breder wordende kloof. Het zou
uiteindelijk 25-16 worden. Vooral een sublieme Wouts kon zijn stempel drukken op
het veld. Haast letterlijk zelfs, want enkele knallers van zijn hand lieten
ternauwernood putten na op het terrein.
Set twee leek heel even wat
meer suspens te kunnen bieden, maar uiteindelijk was een wel dapper strijdend
Bavikhove te wisselvallig. Gaandeweg zag men de onderdrukte tegenstander ook
steeds stereotieper spelen. De vlekkeloze receptie en de moeiteloos
standhoudende verdediging gecombineerd met het secure verdeelwerk van Van
Coillie zorgden voor een feilloze opbouw. Onze aanvallers hoefden slecht af te
werken en dat deden zij met stijl: Wouts ging verder op het elan van de vorige
set en een sterke Merlevede liet Bavo meermaals zien waar de straat naar de
nederlaag geplaveid ligt. Toen ook Bouchaert en - u leest het goed - zelfs Van
Coillie het blok potdicht wisten te houden was er voor Bavikhove geen
moedelieveren meer aan: 25-18 in set twee.
De veer was gebroken bij
Bavikhove. Er zat geen creativiteit of nauwkeurigheid meer in hun spel. Dit in
groot contrast met Kwavo dat bijna zwierig speelde, met de gebroeders Verdru die
nu ook in het midden konden doen wat zij wilden en onze hoekspelers die haast
elke bal die zij raakten wisten te scoren. Kwavo stoomde probleemloos door naar
25-14 en 3-0 setwinst.
Een vierde beurt diende evenwel nog gespeeld:
een beurt vol afwisseling waarin de nekmat van Cardon eraan moest geloven en de
kassen van de Poperingse horeca gespijsd werden. De trein lijkt vertrokken. Laat
ons dat zo houden! Volgende afspraak over twee weken thuis tegen Menen. Tot
dan!
Kwavo-Bavikhove
3-0 |
Written by Johan Halsberghe
Tuesday, 01 November 2011 14:35
...
Kwavo wist op voorhand dat het een 'nu of nooit'-match was tegen Bavikhove.
Die ploeg had ook nog maar éné match gewonnen. 3 punten binnenhalen betekende
voor de winnaar aansluiting bij de middenmoot van de competitie, voor de
verliezer een verbanning naar de onderste regionen van het klassement. Het moge
duidelijk wezen dat er bij Kwavo een geprikkelde ploeg op het veld kwam. Dit
werd gelukkig al duidelijk vanaf de eerste balwisselingen. Het Kwavo dat we in
de voorbije matchen al op verspreide momenten of - zoals in Kortrijk - in een
deel van de match zagen, stond nu vanaf de eerste momenten op het veld: een
Kwavo dat zijn eigen spel kon ontwikkelen en dat dan ook kon opleggen aan de
tegenstander.
Het was een ogenblikkelijk strak serverend Kwavo dat de
tegenstander vanaf de eerste set onder druk zette. De eerste helft van de set
kon Bavikhove nog enigszins langszij blijven, vooral omdat de mannen van Watou
zelf nog even het ritme moesten vinden. Maar ze vonden het! En vanaf 9-8 begon
Kwavo aan een stelselmatige uitbouw van een breder wordende kloof. Het zou
uiteindelijk 25-16 worden. Vooral een sublieme Wouts kon zijn stempel drukken op
het veld. Haast letterlijk zelfs, want enkele knallers van zijn hand lieten
ternauwernood putten na op het terrein.
Set twee leek heel even wat
meer suspens te kunnen bieden, maar uiteindelijk was een wel dapper strijdend
Bavikhove te wisselvallig. Gaandeweg zag men de onderdrukte tegenstander ook
steeds stereotieper spelen. De vlekkeloze receptie en de moeiteloos
standhoudende verdediging gecombineerd met het secure verdeelwerk van Van
Coillie zorgden voor een feilloze opbouw. Onze aanvallers hoefden slecht af te
werken en dat deden zij met stijl: Wouts ging verder op het elan van de vorige
set en een sterke Merlevede liet Bavo meermaals zien waar de straat naar de
nederlaag geplaveid ligt. Toen ook Bouchaert en - u leest het goed - zelfs Van
Coillie het blok potdicht wisten te houden was er voor Bavikhove geen
moedelieveren meer aan: 25-18 in set twee.
De veer was gebroken bij
Bavikhove. Er zat geen creativiteit of nauwkeurigheid meer in hun spel. Dit in
groot contrast met Kwavo dat bijna zwierig speelde, met de gebroeders Verdru die
nu ook in het midden konden doen wat zij wilden en onze hoekspelers die haast
elke bal die zij raakten wisten te scoren. Kwavo stoomde probleemloos door naar
25-14 en 3-0 setwinst.
Een vierde beurt diende evenwel nog gespeeld:
een beurt vol afwisseling waarin de nekmat van Cardon eraan moest geloven en de
kassen van de Poperingse horeca gespijsd werden. De trein lijkt vertrokken. Laat
ons dat zo houden! Volgende afspraak over twee weken thuis tegen Menen. Tot
dan!
VT Kortrijk - KWAVO
Wedstrijdverslag:
VT
Kortrijk B - Kwavo 2-3 dd. 15-10-2011
Written by Johan Halsberghe
Na de teleurstellende prestaties van de voorbije weken had Kwavo dit
weekend ook nog eens te kampen met enkele afwezigheden. De langdurige
onbeschikbaarheid van setter Vitse, de blessure van libero Maarten Verdru en het
ontbreken van middenman Karel Verdru noopten coach Cardon op de proppen te komen
met een onuitgegeven opstelling. Van Coillie stond (dit zoals de voorbije
matchen) aan de pas en in het midden kwam Mille postvatten. De liberopositie
werd ingenomen door Halsberghe. Verder werd Bouchaert op de opposite geposteerd
en mochten Merlevede en Wouts aantreden als receptie-hoekspelers. Peter Verdru
stond als middenman in kruis met Mille.
In de eerste twee sets was het
zoeken voor Kwavo: er waren momenten waarop alles draaide en Kwavo zijn stempel
kon drukken op het spelverloop. Al te vaak echter stokte de motor en kon Kwavo
geen vuist maken. Het bleek niet evident om deze hertimmerde ploeg zomaar op de
rails te krijgen. De eerste set werd ondanks een vroege achterstand toch nog een
dubbeltje op zijn kant. Het ontluikende strijdershart van Kwavo kon toen al
bemerkt worden: een negen-puntenkloof werd op het eind van de set door felle
inzet gedicht; jammer genoeg luidde een eigen fout nipt setverlies in: 25-23 in
de eerste beurt. In set twee nam Kwavo direct afstand over 0-4 en 3-6. Maar al
even gauw kon VTK de blauwwitten bijbenen. Het was helaas erop en erover: 25-15
in het nadeel van Kwavo.
Vanaf set drie lukte het bij Kwavo echter
wél: mede door een kleine ingreep in de aanval vanwege Cardon werd het blok van
de tegenstander vaker ontregeld en kon Kwavo gemakkelijker scoren: Merlevede en
Wouts benutten deze opportuniteit ten volle! Ook de opslagdruk nam toe: vooral
Van Coillie maakte zich hierin verdienstelijk met een jump-float die goed gedijt
in een zaal als die van Kortrijk. In receptie stond iedereen pal; in verdediging
wist Halsberghe de rol van stofzuiger op zich te nemen. Bouchaert nam de taak op
zich om druk uit te oefenen op de arbitrage; na enig ontwapenen van Cardon leek
dit niet in ons nadeel te werken. Set drie werd door mooi samenspel van de ploeg
binnengehaald met 19-25. Ook de volgende sets werden de onze: 20-25 en voorwaar
9-15. Opmerkelijk was vanaf set vier het ontbolsteren van Peter Verdru en de tot
dan toe vrij onzichtbare Mille. Mille wist zich vooral met ongenadige
kill-blocks in de kijker te spelen en op Peter Verdru stond met name in de
vijfde set geen maat meer: met een stevige opslagreeks en een plotse
alomtegenwoordigheid tot in de verste uithoeken van het veld, sleepte hij haast
in zijn eentje, of juister: samen met de nu onafgebroken blokkerende Mille, in
de wacht.
Wat een wederopstanding van een steeds dominanter spelend
Kwavo! Een hele opluchting om te zien dat er eindelijk uitkomt wat al langer
sluimert. Een dikke proficiat aan alle supporters om ons uit volle borst aan te
moedigen en chapeau aan de spelers om er zo voor te strijden. Op zo'n momenten
zou een mens al eens beginnen neuriën: we are the Kwavo, ...o edit.
VT
Kortrijk B - Kwavo 2-3 dd. 15-10-2011
Written by Johan Halsberghe
Na de teleurstellende prestaties van de voorbije weken had Kwavo dit
weekend ook nog eens te kampen met enkele afwezigheden. De langdurige
onbeschikbaarheid van setter Vitse, de blessure van libero Maarten Verdru en het
ontbreken van middenman Karel Verdru noopten coach Cardon op de proppen te komen
met een onuitgegeven opstelling. Van Coillie stond (dit zoals de voorbije
matchen) aan de pas en in het midden kwam Mille postvatten. De liberopositie
werd ingenomen door Halsberghe. Verder werd Bouchaert op de opposite geposteerd
en mochten Merlevede en Wouts aantreden als receptie-hoekspelers. Peter Verdru
stond als middenman in kruis met Mille.
In de eerste twee sets was het
zoeken voor Kwavo: er waren momenten waarop alles draaide en Kwavo zijn stempel
kon drukken op het spelverloop. Al te vaak echter stokte de motor en kon Kwavo
geen vuist maken. Het bleek niet evident om deze hertimmerde ploeg zomaar op de
rails te krijgen. De eerste set werd ondanks een vroege achterstand toch nog een
dubbeltje op zijn kant. Het ontluikende strijdershart van Kwavo kon toen al
bemerkt worden: een negen-puntenkloof werd op het eind van de set door felle
inzet gedicht; jammer genoeg luidde een eigen fout nipt setverlies in: 25-23 in
de eerste beurt. In set twee nam Kwavo direct afstand over 0-4 en 3-6. Maar al
even gauw kon VTK de blauwwitten bijbenen. Het was helaas erop en erover: 25-15
in het nadeel van Kwavo.
Vanaf set drie lukte het bij Kwavo echter
wél: mede door een kleine ingreep in de aanval vanwege Cardon werd het blok van
de tegenstander vaker ontregeld en kon Kwavo gemakkelijker scoren: Merlevede en
Wouts benutten deze opportuniteit ten volle! Ook de opslagdruk nam toe: vooral
Van Coillie maakte zich hierin verdienstelijk met een jump-float die goed gedijt
in een zaal als die van Kortrijk. In receptie stond iedereen pal; in verdediging
wist Halsberghe de rol van stofzuiger op zich te nemen. Bouchaert nam de taak op
zich om druk uit te oefenen op de arbitrage; na enig ontwapenen van Cardon leek
dit niet in ons nadeel te werken. Set drie werd door mooi samenspel van de ploeg
binnengehaald met 19-25. Ook de volgende sets werden de onze: 20-25 en voorwaar
9-15. Opmerkelijk was vanaf set vier het ontbolsteren van Peter Verdru en de tot
dan toe vrij onzichtbare Mille. Mille wist zich vooral met ongenadige
kill-blocks in de kijker te spelen en op Peter Verdru stond met name in de
vijfde set geen maat meer: met een stevige opslagreeks en een plotse
alomtegenwoordigheid tot in de verste uithoeken van het veld, sleepte hij haast
in zijn eentje, of juister: samen met de nu onafgebroken blokkerende Mille, in
de wacht.
Wat een wederopstanding van een steeds dominanter spelend
Kwavo! Een hele opluchting om te zien dat er eindelijk uitkomt wat al langer
sluimert. Een dikke proficiat aan alle supporters om ons uit volle borst aan te
moedigen en chapeau aan de spelers om er zo voor te strijden. Op zo'n momenten
zou een mens al eens beginnen neuriën: we are the Kwavo, ...o edit.